ขี่ไป สองคัน สองคน กับพี่สุทรรศน์ ออกจากไทยที่ท่าลี่ ผ่านเมืองท่าเดื่อ ไชยะบุรี. สนุกครับ เที่ยวเสียก่อนที่ประเทศลาวจะเจริญไปกว่านี้ครับ.

วันเสาร์ ที่ 1-2 มิถุนายน 2556 ผมและคุณถาวร ยกวิบากไปขี่ที่กาญจนบุรี โดยมีเจ้าหนึ่ง พี่ท๊อป และจ่าโฟ๊ค รวมเดินทาง เรานอนที่ บ้านน้ำเอ่อ หนึ่งคืน มีความสุขครับ ได้ดื่มด่ำธรรมชาติ แต่คราวนี้ รู้เลยว่า อายุ เริ่มเกิน 40 ปี แล้วมีผลต่อการขี่ Anduro จริงๆครับ. เฮ่อ เหนื่อยจริงๆ

กทม. ร้อนจัด เมื่อวาน38องศา. เช้านี้ บนภูทับเบิก 18c. นี่แหละเมืองไทย. หนึ่งไม่ลองใคร ในโลกจริงๆ ร้อนก็หนีไปหาหนาวได้ แค่ 400กิโลเมตรเศษๆ. ไปเถอะครับ แค่ก้าวออกจากบ้าน. เมืองไทยไม่ไปไม่รู้จริงๆ ของดีเรามีมากมาย ทริปนี้ขี่คนเดียว ออกจากบ้าน ขึ้นสะพานภูมิพล ผ่านอโศก นานา. ดินแดง วิภาวดี มานอนสลบที่ปั้มแถว วิเชียรบุรี เพราะอากาศร้อนจริงๆ แต่มาถึงภูทับเบิกหายเหนื่อย ด้วยอากาศเย็นสบาย. แถมด้วยลมที่แรงมากๆยามดึกๆ.ขากลับลงทางน้ำหนาว ชุมแพ และแวะบ้านที่โคราช อีกหนึ่งคืน ร้อนครับร้อนจริงๆถ้าไม่รักจริง คงไม่ขี่แบบนี้หรอกครับ..

  วีดีโอ คนล่าฝัน 

ผมชอบขี่มอเตอร์ไซด์ เวลากลางคืน จากแม่ฮ่องสอน ผ่านแม่อูคอ แม่นาจร แม่แจ่มและลงมาถึงตัวเมืองเชียงใหม่ ซัก 5 ทุ่ม มันได้อารมณ์ครับ อารมณ์แบบ สติ สายตา สมาธิ ทุกอย่างต้องสัมพันธ์กันหมด. แต่พอไปขี่ที่ประเทศลาว ช่วงกลางคืนบ้าง อารมณ์มันบอกไม่ถูกครับ คิดอย่างเดียว(กูต้องรอดกลับไปหาแม่และเมีย) ถนนบางช่วงกำลังก่อสร้าง เหวเป็นเหว ตกเป็นตก(เหว)ก็คิดว่า คงมีตกลงไปแล้วก็มาก แต่ด้วยความสมบูรณ์ของป่า ทำให้ ป่าก็ยังมี มนต์ ? อยู่เสมอครับ ทริปนี้ ผมและคุณถาวร เดินทางกันสองคันสองคน ออกจากประเทศไทยที่ด่านห้วยโก๋น จังหวัดน่าน ผ่านเมืองหงสา เมืองจอมเพชร แวะเที่ยวแขวงหลวงพระบางสองคืน อีกคีนพักที่หนองเขียวและขึ้นไปถึงแขวงHoua Phan(หัวพัน)นอนค้างที่เมืองXamnua(ซำเหนือ)อากาศหนาวมากเพราะใกล้ชายแดนเวียดนาม ต้องรีบกลับเพราะหนาวเกินไป แถมผมและคุณถาวรไม่อาบน้ำด้วย เช้ามาแต่งตัว ออกเลย สนุกครับสนุก ผมสนุกทุกทริปที่เที่ยวครับ เรามาถึงเวียงจันท์ เวลาเที่ยงคืนพอดี ขี่วันนี้ 15 ชม.เพราะหลงทางครับ จะหาทางลัด ตามคำบอกกล่าวของชาวบ้าน(ทางวิบาก) ไม่รู้หลงไปไหน หลงจริงๆ หลงจนข้ามห้วยน้ำลึกเกือบเมตร ตอนสองทุ่ม ก็แทบถอดใจครับ เห็นเหวลึกมากๆเวลานั้นไม่สนุกครับ แต่ผ่านไปแล้วคือความทรงจำของแต่ละบุคคลครับ อย่างที่เขาว่า ไม่ไปไม่รู้หรอก……….ครับ ผมทิ้งคุณถาวรไว้ที่เวียงจันท์(โดยไม่บอก)และขี่มอเตอร์ไซด์วิบากนี่แหละ(หนี)กลับบ้านที่โคราช เพราะไม่รู้จะทำอะไรให้สนุก(ตามนิสัยผม) ถาวรก็แสนดีครับ อุตส่าห์ตามมาติดๆเพื่อมาจัดการผม… ! แถมด้วย เจ้าหน้าที่ตม.ที่ด่านหนองคาย บอกว่า อ้าว..เมื่อกี่เพื่อนคุณเขา เข้า(เมืองไทย) ไปแล้วนี้ ผมยังถามเขาอยู่เลยว่าขี่คนเดียวหรือ.. เขาว่า(หมายถึงผม)มากับเพื่อนแต่เพื่อนยังไม่ตื่น เมาหลับนอนอยู่ที่เวียงจันท์ เท่านั้นแหละ คุณถาวรรีบถามว่า มันไปนานยังครับพี่ ……. ห้าห้าห้า … มาทันผมจนได้ครับที่โคราช นอกเหนือจากนี้ไม่ต้องเล่าล่ะครับ …. คิดดูเถอะว่า ถาวรแค้นแค่ไหน….. นี้ถ้า จนท.ตม.ไม่เป็นคนเดียวกันที่แสตมหนังสือเดินทาง ถาวรคงไม่แค้นมาก และคงไม่มีคู่หู(biker)ที่ไหนเขาทำกันแบบนี้หรอกครับ นอกจากผม …. สวัดดีครับ .. จบ.ทริป. เส้นทาง จากห้วยโก๋น ไปหลวงพระบาง มี สามเส้นทาง แต่เราเลือกทางที่ใกล้ที่สุด แต่ไปลำบากที่สุด คือ ห้วยโก๋น ผ่านมืองหงสา ผ่านเมืองจอมเพชรและข้ามแพ หลวงพระบาง

กินข้าวเปียก ร้านเดิม ที่หลวงพระบาง

เขตพื้นที่อนุรักษ์ ห้ามรื้อถอน ก่อนได้รับอนุญาต

<;;;;;;;;;b

ห้องพัก. ราคาคืนละ200 บาท ที่หนองเขียว

เดินทางต่อไป เมืองซัมเหนือ แขวงหัวพัน(houa phan)

<img

จบทริป ที่สำหรับผม ถือว่า หรโหดพอสมควร (สำหรับผม) เหนื่อยสนุก ไม่ทุกข์ร้อนใคร ภรรยาไม่บ่น

แม่ไม่ว่า(ทำใจ)ก็ทำไปเถอะครับ ทำชีวิตให้มีความสุขในแบบของตนเอง ชีวืตนี้มันสั้นนัก ชีวิตคนเราไม่มีด้าน/หน้า เดียวหรอกครับ สวัสดี ..

21 – 22 ตุลาคม 2555 ผม คุณถาวรและสุธรรม ตื่นแต่เช้า เพื่อไปเข้าป้าอีกครั้งที่ บ้านหลุมรัง อ. บ่อพลอย จ.กาญจนบุรี โดยมีเจ้าหนึ่ง /ท็อปและน้องเมย์ เพื่อนใหม่(ในป่า) เราเข้าป่ากันตั้งแต่ 10.30 น. ออกมาอีกที 17.00 น. สนุกครับสนุกเช่นเคย ทั้งล้ม ทั้งกลิ้ง กันทั่วหน้า ครั้งนี้ เราสามคัน คือ ผม คุณถาวรและสุธรรม ใช้ CRF 250cc เพื่อเข้าป่าครั้งแรก ก็สนุกครับ แต่ทั้งคนและรถ ท่าจะหนักไปหน่อย และที่สำคัญเครียด เหนื่อยมากๆ แต่เราก็สามารถออกจากป่าได้แม้จะไม่สมบูรณ์นัก เข้าป่าเรื่องล้มคือธรรมชาติครับอย่าไปซีเรียส(ใช่ไหมสุธรรม) เชิญชมภาพกันครับ…..

เตรียมตัวเตรียมใจก่อนเข้าป่า โดยมีเจ้าหนึ่ง ท๊อป และเมย์ นำทาง

น้ำย่อมไม่เต็มแก้วเสมอครับ พวกเราได้รับคำแนะนำเทคนิคการขี่ในป่าจาก ท๊อป ซึ่งได้ผลอย่างมากในการควบคุมรถ

พักเหนื่อย

หลงทาง แล้วเจ้าหนึ่ง

อาหารกลางวัน …..

ไงละ … สุธรรม

ถาวร…

จบ แล้วครับ ทริปนี้ ออกจากป่า เวลา 17.00 น. เหนื่อย สนุก เหงื่อ เครียดบ้างตามประสา คนไม่ค่อยขี่เข้าป่า(เช่นผม) ขอบคุณ เจ้าหนึ่ง ท๊อป และเมย์ ที่มีน้ำใจพาเที่ยวป่าครับ …..

ธันวาคม 2554  ผม, คุณถาวร,โกเศียรและสุกิจ ต่างไปพบกันที่เชียงราย นับพบที่โต๊ะอาหาร(ร้านข้าวต้ม)เจ้าประจำ ซึ่งปีนี้เป็นหนาวที่สามแล้วที่ไปกิน ที่ร้าน จ.เจริญชัย เป็นร้านที่พวกเราถูกใจ รุ่งขึ้นกลับเชียงใหม่ ขึ้นไปฟอกปอดที่ดอยอินทนนท์ กระโดดโลดเต้นบนดอยอินทนนท์เป็นเด็กๆครับ ทั้งสี่คน ไปกินข้าวกลางวันที่ร้านอาหารโครงการหลวงอินทนนท์ สั่งอาหารกันแบบไม่ต้องคิด ใครมองอะไรถูกใจเป็นสั่ง ไม่แพงเลยครับกับคุณภาพของวัตถุดิบฯลฯ อีกวันโกเศียรและสุกิจ กลับบ้านกันก่อน ส่วนผมและคุณถาวร ต่างคนต่างไป ผมขี่ไป ปาย แม่ฮองสอน แม่อู่คอ ทุ่งบัวตอง แม่นาจร แม่แจ่มและกลับมานอนเชียงใหม่ ขี่วันนี้ สนุกครับสนุกในการขี่ 587 กิโลเมตร แต่ไม่สนุกในการเที่ยวครับ เพราะเหนื่อยเกินไป …… อีกวัน ประทับใจ อ.สะเมิง เงียบ เย็น สงบและไม่ไกลจากเมืองเชียงใหม่ ชอบใจ ได้ไปเก็บสตรอเบอรี่สด และยังอยากไปอีกและอีก… ที่สะเมิง!

แวะไปโครงการหลวง กะว่าจะไปเก็บลูกพลับ แต่หมดฤดูเสียก่อน

เส้นทาง เวียงป้าเป้า - พร้าว

ร้านข้าวต้ม เจ้าประจำที่เชียงราย เต้าหู้พะโล้ และมะเขือยาวผัด อร่อยๆ

ลองชิม ลูกชิ้นเนื้อ หมู ที่เชียงราย ไม้ละ 2 บาท ... น่าลองชิมครับ...

แวะกินกาแฟ ก่อนขึ้นดอยอินทนนท์

อาหารคุณภาพ ในร้านอาหารโครงการหลวงอินทนนท์

ปลาเทร้าส์ ทอดเนย

 

เส้นทางขึ้นดอยอินทนนท์

ยอดดอยอินทนนท์ เวลา 16.55 น. อุณหภูมิ 13.5 องศา

รวมอายุ .... แล้ว 170 ปี ! (ถาวร ... เก็บอาการหน่อยครับ)

ทุ่งบัวตอง แม่อู่คอ ณ. เวลา 18.30 น. อุณหภูมิ 12.5 องศา

สตรอเบอรี่ กำลังออกผล

 

กิโลกรัมละ 200 บาท (ไซร์ใหญ่)

ร้านขายสตรอเบอรี่ ข้างทาง ที่สเมิง

ปิดท้ายด้วยภาพ ผมและเจ้าของไร่สตรอเบอรี่ครับ เราสนิทกันแล้ว !!!!

 

              ไป ปากเซ PAKXE ตามที่ตั้งใจไว้ ผมเดินทางไปสองคน สองคัน กับคุณถาวร ออกจากประเทศไทยที่ด่านช่องแม็ก จังหวัดอุบลราชธานี เข้าปากเซ ไปนอนคอนพะเพ็ง ชมน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในแม่น้ำโขง อีกวันก็เข้าเมืองจำปาสัก ไปชมน้ำตกตาดฟาน Tat Fane ที่สูง สวย แต่อันตรายเช่นกัน(เหมือนความสาวและสวย) ผ่านที่ ราบสูงโบโลเวน ไปน้ำตกผาส้วม นอนโรงแรมราคาถูก แต่เหมาะสม กินอาหารตามสภาพ เตรียมไปจากเมืองไทยบ้าง กินข้างทางบ้าง ตามสะดวก สนุกครับสนุก ลองเคยได้ผ่าน ที่เรามองว่าขั้นตอนยุ่งยาก เอกสาร  เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง ศุลกากร จะให้ผ่านไหม อันตรายเป็นไง ! เตรียมตัวดี ข้อมูลแน่น ผมว่าสบายครับ ไปเถอะ….

 

คอนพะเพ็ง น้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในแม่น้ำโขง

 

ที่พัก ก่อนถึงน้ำตกคอนพะเพ็ง ประมาณ 2 กิโลเมตร ห้องละ 400 บาท

 

คอนพะเพ็ง

ทางไป น้ำตกตาดฟาน( Tat Fane)

ร้านค้า ทางลงน้ำตกตาดฟาน มีเนื้อเก้ง เนื้อกวาง ย่างขาย

ต้นๆทางของน้ำตก ตาดฟาน

เหวลึกมาก

 

 

ไปเที่ยว น้ำตกผาส้วมต่อ

ค่าบำรุงสถานที่ น้ำตกผาส้วม

ผาส้วม

เจอน้องๆนักศึกษามาเที่ยว

กลับเข้ามาเมืองปากเซ เพื่อหาที่พัก

ที่พักมากมาย หลายราคา

โรงแรมจำปาสักพาเลส

นี้ก็ที่พัก

ห้องพักราคม 350 บาท /ห้อง (ตู้เสื้อผ้าเปิดยากไปหน่อย)

ก่อนกลับบ้านแวะถ่ายภาพที่สะพาน ข้ามโขงที่ปากเซ

 คุณถาวร เขาได้รับมอบหมาย ไปทำภาระกิจคือ นำคณะมอเตอร์ไซด์ ส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจใหญ่ๆ ไปมอบสิ่งของแจกผู้ประสบภัยน้ำท่วมที่ภาคใต้ โดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจ ของสันติบาล รวมคุณถาวรด้วยก็สามคัน สามนาย ผมในฐานะคู่หูของถาวร จึงมีภาระกิจเช่นกัน คือตามไปดู ร.ต.อ.พิเชษฐ์(ถาวร) เพียซ้าย ว่าทำงานในหน้าที่ได้ดีเหมือนขี่รถเที่ยวหรือไม่ และคณะนี้เขาไปนอนจังหวัดระนองหนึ่งคืน ผมจึงถือโอกาสไปร่วมด้วย ช่วยกัน ที่ร้านโกเษียร แซ่อุ๋ย ปากน้ำซีฟูดเพื่อนเรานั่นเอง  ………

 

 

งานในหน้าที่ของ ร.ต.อ.พิเชษฐ์ เพียซ้าย

(ไง ! ถาวร)

ภารกิจ คือนำขบวนไป42 คัน เพื่อร่วมทำบุญช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมที่ภาคใต้

 

แวะจอดที่ หมู่บ้านซาลาเปา ทับหลี

ดาบเกียรติ สันติบาล

ทั้งคณะ ไปทานข้าวเย็นที่ร้านปากน้ำซีฟู๊ด ระนอง ของโกเศียร

รู้ว่าเพื่อนจะมา โกเศียร เลยเตรียมกุ้งทะเลเผาไว้ให้ ไซร์ 4 ตัว 1 กิโลกรัม

โต๊ะนี้ของ จนท.ตำรวจสันติบาล

เฮ่อ !

ทั้งคณะเขาไปภูเก็ตกันต่อ ส่วนผม Alone Rider เช่นเคย

เงียบ สงบ ที่อุทยานแห่งชาติแหลมสน

ภายในอุทยานแหลมสน

แวะกินน้ำร้านบังหยาด หน้าทางเข้าอุทยานฯ

จ้างเหมาเรือ ไว้หนึ่งลำ 500 บาท ให้พาเที่ยว ภายใน 3 ชั่วโมง

วิ่งไปเรื่อยๆ น้ำลึกประมาณ 1 เมตร เรือก็สามารถวิ่งได้

วันนี้เป็นวันแรกที่ออกหาแมงกระพรุนพอดี (ในภาพคือ สะพานรับซื้อแมงกระพรุน)

โชเฟอร์ ขับเรือ

เรือบรรทุกแมงกระพรุน ลำนี้ประมาณ 600 กิโลกรัม ราคารับซื้อคือ กิโลกรัมละ 3 บาท

แวะขึ้นไปดู บ่อเลี้ยงปลาเก๋า

เครื่องมือดักปลาเก๋า

บ่อปลาเก๋า

แมงกระพรุน ว่ายมาพอดี เลยให้จับให้ดู

ตัวนี้น้ำหนักประมาณ 5 กิโลกรัม

แต่กว่าจะไปถึงคนกิน ต้องผ่านกรรมวิธี หลักๆ3 ขั้นตอน เน้นการใช้เกลือ เพื่อไล่น้ำออกจากตัว

นี้ก็เรือหาแมงกระพรุน กำลังกลับเข้าฝั่ง

ท่าสำหรับรับซื้อแมงกระพรุน

เข้าฝั่งแล้ว

500 บาท แลกกับได้พูดคุย สอบถามฯ แถมให้เฝ้าผมนอนหลับที่บ่อปลาเก๋า อีกหนึ่งชั่วโมงต่างหาก

ฝากรถไว้ร้านบังหยาด บังหยาดแกทำกะปิผง ขายเป็น Otop ของจังหวัดระนอง

วันรุ่งขึ้น ผมขี่กลับบ้านคนเดียว โดยโกเศียร ขี่มาส่งที่แยกปฐมพร

ออกทาง แคนยอน ไปออกทุ่งตะโก จ.ชุมพร ทางสวยดี

แวะนั่งพักที่อุทยานแห่งชาติ วนกร หนึ่งชั่วโมง รู้สักถึงความสดชื่นจริงๆ

สดชื่นแม้กระทั่ง.........

ปิดท้ายด้วยภาพ เหงาๆ ของ อุทยานแห่งชาติ วนกร จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ที่แสนสงบ น่ามานอนอ่าน หนังสือซัก1-2 วัน ครับ แล้วเร็วๆนี้คงมีโอกาส !

 

      วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม 2554  ผมและคุณถาวร  ตื่นแต่ตีห้า ! ซึ่งในประวัติศาสตร์การขี่รถไม่เคยออกเช้าขนาดนี้ แต่คราวนี้ได้นัดหมาย เจ้าหนึ่ง ไว้ที่ บ้านหลุมรัง อ.บ่อพลอย จ.กาญจนบุรี เพื่อเข้าป่ากันก่อนเวลา 08.00 น. ผมและคุณถาวร เลยไม่ยอมให้ใครต้องคอย จึงจำเป็นต้องรีบตื่น รีบไป ครับ ……..

     หนึ่งสัปดาห์ ที่ผมไม่ดื่มเหล้า นอนเป็นนอน กินเป็นกิน ก็เพื่อวันนี้ เพราะมันจะเหนื่อยมาก กับการขี่ Anduro ในป่าดิบของเมืองกาญฯ เหงื่อไม่ต้องพูดถึง ว่ามากแค่ไหน ความสนุกก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะผมและคุณถาวรสนุกอยู่แล้ว (พูดยังไง)  …….. ก่อนชมภาพไปดู ผม ล้มก่อนดีกว่า !

จุดนัดหมาย ที่บ้านหลุมรัง

ดูทางซิ

ไงคุณถาวร

เจ้าหนึ่ง

ผมเอง ชนินทร์

คุณถาวร

พก กับข้าว มาคนละอย่าง ก็มากพอแล้ว

มื้อกลางวัน ที่อร่อยมากๆๆ

หิวหรือไง เจ้าหนึ่ง (น้องชายที่แสนดี)

จะอวก หรือไง คุณ ถาวร

ทานข้าวเสร็จ ก็สี่คัน ไปทดสอบและออกกำลังกายกัน กับระยะทาง 300 เมตร ที่หินมากๆ

นี่แหละทางที่กำลังจะไป

คุณ ถาวร บอกพร้อม !

ยากไหมล่ะทาง

ผู้กำกับ

พักเหนื่อย

จบทริป ครับ ขอบคุณเพื่อนๆAnduro ชาวหนองฝ้าย ที่น่ารัก ธรรมชาติและเป็นกันเองเสมอ